Dlatego pojawia się tylko relacja fotograficzna (w załączeniu) pokazująca odwiedzane miejsca (nie wszystkie) i kilka zdań podsumowania. Zamość – założony w 1580 r. przez Jana Zamojskiego, kanclerza i hetmana wielkiego koronnego, został w całości wybudowany wg projektu architekta Bernardo Morando na planie pięcioboku. Bardzo obrazowo plan miasta objaśniła przewodniczka: architekt zaplanował Zamość na wzór sylwetki człowieka z rozkrzyżowanymi ramionami, przyporządkowując najważniejsze punkty/budowle miasta ważnym organom ludzkim (np. głową był pałac Zamojskich), rozłożone ramiona wyznaczały kierunek ulic w osi trzech rynków miejskich (solnego, głównego i wodnego); ulice miały regularny przebieg, krzyżując się pod kątem prostym. Miasto zostało ufortyfikowane i opasane fosą, stanowiąc jedną z największych twierdz Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Na zaproszenie założyciela w mieście osiedlali się, obok rodzimej ludności, przedstawiciele różnych nacji, uczestnicząc w tworzeniu materii oraz historii tego miejsca. Wielonarodowa struktura mieszkańców pozostawiła widoczne i piękne ślady w dorobku materialnym – kamieniczki żydowskie, ormiańskie, greckie, budowle sakralne różnych wyznań – kościoły i klasztory katolickie obok prawosławnych, żydowskie synagogi. Dodać należy, że ewenementem zamojskiego Starego Miasta są urocze „włoskie ogródki” na tyłach kamienic, oazy zieleni, ciszy i relaksu dla mieszkańców. Zaprojektowane w XVI w. szczególnie dobrze spełniają swą relaksacyjną funkcję w obecnych dynamicznych i hałaśliwych czasach. Nie do zapomnienia jest uroda zamojskiego Starego Miasta, wpisanego na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO. Naocznie można było się przekonać, jak prawdziwe są nadawane miastu nazwy „perła Renesansu”, „miasto arkad”, „Padwa północy”. Innego kalibru refleksje – w zestawieniu z obecną sytuacją na świecie – przyniosło zwiedzanie Zamojskiej Rotundy, miejsca upamiętniającego ofiary II wojny światowej, nie tylko z Zamojszczyzny. Niby uczymy się na błędach, ale czy aby na pewno?

Drugie zwiedzane miasto, na którym także odcisnęła swoje piętno wielokulturowość to Chełm. Tytułem eksperymentu o króciutkie podsumowanie historii, atrakcji i wielokulturowości tego miasta poproszona została sztuczna inteligencja. Wynik:Historia Chełma jest długa i bogata, sięgająca wczesnego średniowiecza. Oto najważniejsze fakty z historii miasta: Początki osadnictwa na terenach dzisiejszego Chełma sięgają prawdopodobnie X wieku. W tym czasie istniała tu osada związana z Grodami Czerwieńskimi, które w różnych okresach podlegały Polsce lub Rusi Kijowskiej. W XIII wieku ziemia chełmska weszła w skład Księstwa Halicko-Włodzimierskiego. Książę Daniel Romanowicz zbudował w Chełmie zamek i uczynił miasto stolicą księstwa halicko-włodzimierskiego. W 1392 roku Chełm otrzymał prawa miejskie. Czasy późniejsze: Chełm był wielokrotnie niszczony przez najazdy tatarskie. Miasto było siedzibą biskupa prawosławnego, a w XV wieku powstało biskupstwo łacińskie. Podsumowując, początki Chełma sięgają X wieku, a kluczową rolę w jego rozwoju odegrał XIII-wieczny książę Daniel Romanowicz. Chełm, położony na malowniczej Wyżynie Lubelskiej, to miasto o bogatej historii i wielu atrakcjach turystycznych. Oto kilka z nich: Chełmskie Podziemia Kredowe: unikatowy na skalę światową labirynt korytarzy, wykutych w skale kredowej. To jedna z największych atrakcji miasta, oferująca niezapomniane wrażenia. Góra Chełmska: wzgórze z zabytkową architekturą sakralną, m.in. bazyliką Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Z Góry Chełmskiej roztacza się piękny widok na okolicę. Zabytki sakralne: Chełm słynie z licznych zabytków sakralnych, w tym cerkwi św. Jana Teologa oraz zespołu popijarskiego z kościołem pw. Rozesłania św. Apostołów. Plac Łuczkowskiego: główny plac miasta z zabytkowymi kamienicami i ratuszem. Muzeum Ziemi Chełmskiej im. Wiktora Ambroziewicza: Miejsce, w którym można poznać historię i kulturę regionu. Chełm to miasto, które warto odwiedzić, aby poczuć atmosferę dawnych czasów i podziwiać piękno lubelskiej przyrody.

Chełm to miasto o bogatej i złożonej historii, w której wielokulturowość odgrywała znaczącą rolę. Przez wieki na jego terenie współistniały różne narodowości i wyznania, co pozostawiło trwały ślad w architekturze, kulturze i tradycji miasta.Oto kilka aspektów wielokulturowości Chełma: społeczność żydowska: przed II wojną światową Chełm był ważnym ośrodkiem żydowskim. Synagoga przy ulicy Kopernika jest jednym z nielicznych zachowanych śladów po dawnej gminie żydowskiej. Historia i kultura żydowska są ważnym elementem dziedzictwa miasta. Wpływy prawosławne: w Chełmie znajdują się zabytki związane z prawosławiem, które świadczą o obecności ludności prawosławnej na tych terenach. Cerkiew prawosławna to kolejny z dowodów na wielokulturowe oblicze Chełma. Wielonarodowość: położenie Chełma na styku kultur sprawiało, że miasto było miejscem, gdzie spotykały się różne narodowości, w tym Polacy, Ukraińcy, Żydzi i Rosjanie. Ta wielonarodowość wpłynęła na rozwój miasta i jego charakter. Dziedzictwo kulturowe: Wielokulturowość Chełma jest widoczna w jego zabytkach, tradycjach i kulturze. Muzea i instytucje kultury w Chełmie starają się pielęgnować i upowszechniać wiedzę o wielokulturowym dziedzictwie miasta. Chełm to miasto, w którym przeszłość splata się z teraźniejszością, a wielokulturowość jest ważnym elementem jego tożsamości.     I to by było na tyle...